sábado, 19 de julio de 2014

Biografía de Francesco Petrarca

Poeta y humanista italiano

Nació el 20 de julio de 1304 en Arezzo (Italia).

Su padre fue un desterrado del mismo grupo político de Dante. A la edad de ocho años se trasladó junto a su familia de la Toscana a Aviñón (Francia). En 1326 falleció su padre, y Petrarca, que había estado estudiando Leyes en la Universidad de Bolonia, regresó a Aviñón, donde pronunció los votos eclesiásticosmenores, hacia 1330.

El Viernes Santo de 1327, vio por primera vez a Laura, la mujer idealizada por el poeta, cuyo nombre inmortalizó a través de sus poemas líricos. Realizó viajes por toda Italia, Francia, Alemania y los Países Bajos. En 1330 conoció al escritor Giovanni Boccaccio en Florencia, con quien ya había mantenido correspondencia desde algún tiempo antes. Ambos se situaron al frente de un movimiento de redescubrimiento de la cultura de la antigüedad clásica.

Entre 1353 y 1361 reside en Milán y hasta 1374, entre Padua, Venecia y Arquà (Véneto). Le nombraronpoeta laureado por el Senado de Roma, en 1341.

Escribió en latín e italiano. Entre sus obras en latín destacan África (1338-1342) y De viris illustribus (hacia 1338), una serie de biografías de personajes ilustres. Además en latín escribió églogas y epístolas en verso, el diálogo Secretum (1343), y el tratado De vita solitaria (1346-1356). De sus obras, la más famosa es una colección de poemas en italiano titulada Rime in vita e morta di Madonna Laura (posterior a 1327) y que después fue ampliada a lo largo de su vida y se conoce como Cancionero.

Francesco Petrarca falleció en Arquà el 18 de julio de 1374.


Obras

Africa
Bucolicum carmen
Epistole metricae
Carmina varia
De viris illustribus
Rerum memorandarum libri
Itinerarium ad sepulcrum Domini
Secretum
De vita solitaria
De otio religioso
De remediis utriusque fortunae
Invectivarum contra medicum quendam libri IV
De sui ipsius et multorum ignorantia
Invectiva contra cuiusdam anonimi Galli calumnia
Epistole
De gestis Cesaris
Psalmi penitentiales
Posteritati
Contra quendam magni status hominem
Collatio laureationis
Collatio coram Johanne rege
Collatio inter Scipionem, Alexandrum, Hannibalem
Arringhe
Orationes
Testamentum


SONETO CXXXII:

Si no es amor, ¿qué es esto que yo siento?
Mas si es amor, por Dios, ¿qué cosa es y cuál?
Si es buena, ¿por qué es áspera y mortal?
Si mala, ¿por qué es dulce su tormento?
Si ardo por gusto, ¿por qué me lamento?
Si a mi pesar, ¿qué vale un llanto tal?
Oh! viva muerte, oh delectuoso mal,
¿por qué puedes en mi, si no consiento?
Y si consiento, error grave es quejarme.
Entre contrarios vientos va mi nave
- que en altamar me encuentro sin gobierno -
tan leve de saber, de error tan grave,
que no sé lo que quiero aconsejarme
y, si tiemblo en verano, ardo en invierno

No hay comentarios: